Hij wilde geen bondscoach worden, nu is Mülders wereldkampioen

De bescheiden Jamilon Mülders (46) sprak zondagavond na de WK-finale tegen Argentinië niet graag over zijn eigen aandeel in het veroveren van de wereldtitel. Maar voor zijn bijdrage de afgelopen maanden verdient hij zeker een groot compliment.

Zelf roemt hij zondagavond vooral de speelsters, om hoe ze met de moeilijke situatie van het afgelopen jaar zijn omgegaan. Ook benoemt hij enkele keren dat de basis van het succes is gelegd door zijn voorganger Alyson Annan, die jarenlang de patronen van de succesvolle speelwijze in het team heeft geslepen.

Haar aanpak stuitte, zoals bekend, bij een deel van de selectie op verzet. De manier waarop Mülders te werk ging, stemde de groep ogenschijnlijk wel unaniem tevreden. Zondag namen de speelsters al voor het begin van de finale afscheid van hun coach. Als bedankje overhandigden ze hem een groepsfoto. Ook schreef iedereen een persoonlijke brief aan Mülders.

Onder zijn vleugels werd continu gezocht naar de juiste balans tussen presteren en plezier. Speelsters moesten met elkaar in verbinding staan. Simpel gezegd betekent dat dat ze naar elkaar luisteren en zich veilig voelen om te vertellen wat er in hun hoofd omgaat. Typerend voor zijn aanpak was dat hij zijn oor te luister legde bij de speelsters. ‘Coachen begint niet bij de coach. Coachen begint bij de meiden. Ik heb ze gevraagd: wat hebben jullie nodig van mij? Daar heb ik zoveel mogelijk aan proberen te voldoen’, bagatelliseerde de bescheiden Mülders zijn eigen rol in de negende wereldtitel van Oranje.

Jamilon Mülders is emotioneel na het winnen van de wereldtitel. Foto: Willem Vernes

‘Weglopen doe je niet’

Bondscoach worden van het Nederlands elftal na het afscheid van Annan wilde Mülders eigenlijk niet. Maar weglopen voor de verantwoordelijkheid zit ook niet in zijn aard. ‘Niemand wilde deze klus op zich nemen. De bond heeft het wel geprobeerd, maar iedereen was bang dat het mis zou gaan. Daarom vond ik dat ik het toch moest doen. Ik wist dat het me pijn zou doen, dat het ten koste van mijn familie zou gaan. Maar weglopen doe je niet’, zei Mülders die na de Olympische Spelen van Tokio aantrad als assistent van Annan.

Is hij er blij mee dat hij uiteindelijk toch ja heeft gezegd tegen de functie van interim-bondscoach? ‘Ik ben niet blij voor mezelf. Ik ben blij voor de meiden. Blij dat ze de uitdaging zijn aangegaan en ervoor hebben gekozen om het probleem met elkaar op te lossen. Ik heb me begeven op een reis met 31 meiden. Zij en de stafleden hebben veel waardering verdiend. Ik heb heel fijn met de meiden, de stafleden en de KNHB samengewerkt.’

Jamilon Mülders wordt omhelst door Lidewij Welten. Foto: Willem Vernes

Trots

Zondag na het winnen van de finale zakte Mülders geëmotioneerd door zijn knieën en balde hij zijn vuisten. Maar als de vraag luidt wat het veroveren van de wereldtitel met hem doet, haalt Mülders zijn schouders op. Hij wil daarmee de boodschap afgeven dat niet om hem gaat, maar om de speelsters.

Maar dan herstelt hij zich. ‘Ik mag niet respectloos zijn. Ik waardeer deze titel heel erg. Ik vind het een privilege om hier te staan. Maar dat verandert mijn gedrag niet. Ik ben hartstikke trots. Trots dat ik ben uitgenodigd om hieraan mee te werken. Het heeft me geraakt, op een positieve manier. Ik weet niet alles wat er gespeeld heeft, maar wel veel. Daarom ben ik heel blij voor de meiden en de stafleden.’